De opmars van Domburg naar Vrouwenpolder

Nadat in de dagen volgend op de landingen bij Westkapelle de belangrijke Duitse artilleriebatterijen aan de Westerschelde en rond Domburg waren veroverd, kon de slotakte van de Slag om de Schelde beginnen; het verdrijven van de laatste Duitse eenheden uit het kustgebied tussen Domburg en Vrouwenpolder. Alhoewel de verdediging hier veel lichter was dan aan de Westerschelde, zou de strijd nog enkele dagen duren en veel slachtoffers eisen, met name door mijnen en sluipschutters. Ondanks de uitzichtloze situatie bleven Duitse eenheden hun geïsoleerde troepen bevoorraden.

Op 4 november kon 41 Royal Marine Commando vanuit Domburg het laatste offensief inzetten. Versterkt met andere Britse eenheden werd de aanval ingezet tegen de batterijen en bunkers ten noorden van Domburg en rond Oostkapelle. Na een hevige strijd werden op 8 november de laatste Duitse verdedigingswerken veroverd.

Einde van de Slag om de Schelde

In de vroege ochtend van 8 november naderden Duitse militairen het geallieerde hoofdkwartier op landgoed Overduin bij Oostkapelle. Zij gaven aan te willen onderhandelen over de capitulatie van de laatste Duitse eenheden op Walcheren. Daarop werd de Britse commandant luitenant-kolonel Robert Dawson naar het Duitse hoofdkwartier in Vrouwenpolder gereden. Even na de middag werd hier de capitulatie aanvaard van de laatste 1400 Duitse militairen in het noordwesten van Walcheren. Hiermee eindigde de Slag om de Schelde.