Tijdens de Tweede Wereldoorlog bouwde de Duitse bezetter bunkers en fortificaties in en rond de strategisch gelegen havenplaats Breskens. Na de val van Antwerpen op 4 september 1944 verzuimden de geallieerde troepen op te rukken naar Zeeland. Hierdoor bleef de Scheldemonding in Duitse handen. De nog in de regio aanwezige Duitse troepen hergroepeerden zich. 

Tussen 6 en 20 september 1944 zagen de Duitsers zelfs kans om bijna 100.000 manschappen van het 15de leger vanuit Frankrijk en België via Zeeuws-Vlaanderen de Westerschelde over te zetten. Om dit te stoppen voerden de geallieerden op 11 september een bombardement uit op de haven van Breskens.

Het bombardement begon rond de klok van half vier in de middag. Voor de burgerbevolking kwam de aanval als een donderslag bij heldere hemel. De eerste bommen vielen in de buurt van de haven, vervolgens werd ook de bebouwde kom geraakt. Er vielen veel doden en gewonden, zowel op straat als in de huizen. Na het bombardement lag een groot deel van het dorp in puin. Er kwamen 184 burgers om het leven.

De Tweede Wereldoorlog eiste in Breskens uiteindelijk 217 burgerslachtoffers, ruim 10 procent van de bevolking. Hiermee is het dorp één van der zwaarst getroffen plaatsen in Nederland. Ter herinnering werd in 1994 aan de Steenoven een monument opgericht. 

Bezoek de website van Zeeuwse Ankers voor uitgebreide informatie, persoonlijke verhalen en video’s over de Slag om de Schelde.