Ruim zevenhonderd Franse parachutisten werden in de nacht van 7 op 8 april gedropt in de driehoek tussen Assen, Emmen en Meppel. De piloten kampten met slecht zicht. Ze moesten vertrouwen op hun instrumenten en de radarbegeleiding. Om onbekende redenen ging dit niet goed, waardoor veel parachutisten hun afwerppunt misten. Verschillende militairen raakten hierbij geïsoleerd van hun Stick, de eenheid waarin ze opereerden.

De Stick’s die zouden landen in dropzone 15 en 16 kwamen terecht in het grensgebied tussen Friesland en Drenthe in de buurt van Appelscha en Oosterwolde. Onder hen waren kapitein Pierre Sicaud en luitenant Duno. In de bossen rondom Appelscha stuitte kapitein Sicaud al snel op de lokale verzetsgroep ‘de knokploeg Noord-Drenthe’, waarna ze verder samen optrokken.

Op 10 april 1945 nam kapitein Sicaud het besluit om de Stokersverlaatbrug over de Opsterlandse Compagnonsvaart in Appelscha te bezetten. De brug was een belangrijke schakel voor de terugtrekkende Duitse troepen. Vanuit een observatiepost op het dak van de familie Mulder zagen de parachutisten een Duitse auto op de brug aankomen. Franse soldaten openden het vuur, waarna de auto tot stilstand kwam. Eén gewonde Duitse soldaat wist te vluchten, twee anderen werden samen met de auto door een handgranaat opgeblazen. Niet veel later werd een andere troep Duitse soldaten krijgsgevangen gemaakt. Onder hen waren veel jongens van 17 en 18 jaar. Na verschillende andere incidenten rondom de burg reden op vrijdag 13 april de Canadese eenheden Appelscha binnen en was de bevrijding een feit.