7 september 1944 

“Sinds gisteren horen we de hele tijd doffe knallen en het geluid van donder. Vader is er niet gerust op, sinds het nieuws dat Brussel bevrijd werd, is het onrustig bij ons in het dorp. Iedereen lijkt te verhuizen naar kelders. Ook wij doen dat. Mijn buurjongen Louis, zijn zus en ouders komen ook bij ons schuilen. Het is te hopen dat ze fan zijn van Winnetou en Old Shatterhand, enkel mijn lievelingsverhalen heb ik uit het huis meegenomen naar de kelder. Hier zitten we dan allemaal samen: mijn vader Hubert, moeder Gerardine, mijn zussen Gilberte en Magda en de familie Pijkels.” 

8 september  

“Heel ons huis staat in brand! Een Duitse vrachtwagen is brandend het dorp binnen gereden en is frontaal tegen ons huis aangereden. Toen vader de kelderdeur opendeed, zag hij hoe alles rondom hem in vuur en vlam stond. We hebben moeten lopen voor ons leven, want de warmte was niet uit te staan, om nog maar te zwijgen van die luide knallen. Gelukkig konden we schuilen bij tante Miet!”  

10 september  

“Ze hebben vader meegenomen! We zaten samen met onze tante en haar gezin in de kelder van de familie Kenis toen opeens de deur openging. De Duitsers schreeuwden iets over partizanen en namen alle mannen mee om hen te helpen met werk. Bijna hadden zijn mijn neefje van 15 jaar ook meegenomen! Enkel als we braaf terug de kelder in gingen zouden ze terugkomen, hadden de soldaten gezegd. Net voor ik terug naar beneden ging, zag ik vader nog even omkijken en glimlachen.”  

14 september 

“Ze hebben vader gevonden. Door stom toeval vond een mevrouw een hoop lichamen onder het puin van café Buitenlust. De rijkswacht zegt dat alle mannen daar door de Duitsers zijn doodgeschoten. Moeder heeft van dokter Vrancken zijn trouwring teruggekregen. Duitsers hebben vaders horloge gestolen. Als ik ooit de soldaat kan vinden die mijn vader heeft vermoord, klaag ik hem aan. Ik moet hem vinden!” 

Gerard Wuyts schreef in de jaren 90 het boek Herfststorm over Hechtel over hoe hij de bevrijding beleefde en zijn vader verloor.