In 1810 registreerde het eerste Joodse gezin zich in het stadje Ettelbruck. In de loop van de 19e eeuw vestigden steeds meer families hun winkels en bedrijven in Ettelbruck en in de omliggende dorpen zoals Consdorf, Everlange, Grosbous, Medernach, Diekirch, Waldbillig. In december 1870 werd de nieuw gebouwde synagoge ingewijd, in 1881 gevolgd door een joodse begraafplaats en in 1890 door een schoolgebouw. Tussen 1882 en 2005 werden 199 leden van de joodse gemeenschap begraven op de begraafplaats.

Tijdens de nazi-bezetting werden de joden uit Ettelbruck verdreven naar Frankrijk en België en na 17 oktober 1941 gedeporteerd naar getto's en vernietigingskampen in Oost-Europa. De synagoge en het schoolgebouw werden niet verwoest, maar het interieur werd vernield door jonge collaborateurs. De Tora, verworven in 1859, werd verborgen in Grosbous.

Na de bevrijding keerden negen families terug naar Ettelbruck. Na 1962 werd de synagoge ontheiligd en diende als tapijtwinkel. In 2017 werd het gebouw erkend als nationaal monument en nam het plaatselijke stadsbestuur de restauratie over. Tegenwoordig woont er geen Joodse gemeenschap meer in Ettelbruck.

Andere getuigenissen van het joodse leven die in en rond Ettelbruck te zien zijn, zijn het schoolgebouw naast de synagoge, de joodse begraafplaats bij de plaatselijke begraafplaats, de Stolperschwelle in het stadscentrum en het monument van Medernach.