Ten tijde van de Duitse bezetting van Luxemburg bestond de familie Kremer uit de volgende personen:

Moeder: Anne Kremer-Jans, Geboren: 1.8.1892 - Gestorven: 1945

Zonen: Léon Kremer Geboren: 16.4.1920, Aloyse Kremer Geboren: 23.1. 1923 - Overleden: 19.1.1945, Eugène Kremer Geboren: 4.6.1926

Dochter: Lina Kremer Geboren: 9.7.1921

Hun vader was overleden in 1933.

De familie was landbouwers in het dorp Biwisch, vlakbij Troisvierges en de grens met België. Léon was in 1939 bij het Luxemburgse leger gegaan. Hij behoorde tot degenen die op 4 december 1940 naar Weimar werden gebracht om opgeleid te worden tot Duitse politieman. Toen hij in 1942 het bevel kreeg om een eed aan Hitler af te leggen, weigerde hij dit en werd hij naar het concentratiekamp Dachau gestuurd. Hij werd bevrijd op 29 april 1945.

Toen de Gauleiter de dienstplicht in Luxemburg afkondigde, besloot Aloyse Kremer niet in het Duitse leger te dienen en verliet Biwisch om zich bij de Belgische Maquis (geheim leger) aan te sluiten. In de daaropvolgende maanden leidde hij talrijke Luxemburgse deserteurs over de zwaarbewaakte grens. In juli 1944 werd hij beschoten door de Duitse politie bij Amberloup in België. Na zware ondervragingen in de Villa Pauly in Luxemburg te hebben overleefd, werd hij naar het Reichskriegsgericht in Torgau gestuurd. Daar werd hij ter dood veroordeeld en op 19 januari 1945 geëxecuteerd.

Tijdens Aloyse's tijd in de gevangenis in Luxemburg werden zijn moeder, Anne, en zijn zus, Lina, gearresteerd door de Gestapo. Na ondervragingen werden ze allebei naar het concentratiekamp Ravensbruck gestuurd, waar Anna verdween. Lina werd vervolgens naar kamp Bergen-Belsen gebracht, waar ze werd bevrijd door Britse troepen. Na een verblijf in Zweedse ziekenhuizen werd ze gerepatrieerd naar Luxemburg.

In 1985 werd in Biwisch een monument onthuld ter ere van de verzetsactiviteiten van de familie Kremer.