Het VI Leger, voorheen Po Leger, werd in februari 1941 naar Sicilië gestuurd om de territoriale en kustverdediging van Zuid-Italië te organiseren.

Ezio Rosi kreeg het bevel en werd in februari 1943 vervangen door Mario Roatta. Op 9 mei 1943 gaf Roatta een controversiële circulaire uit waarin hij verkondigde: 'Streng, vol vertrouwen en broederlijk verenigd, zullen jullie, trotse Sicilianen, en wij, Italiaanse en Duitse soldaten van de FF.AA. Sicilië, aan de vijand bewijzen dat we niet op deze manier zullen passeren'.

Op 30 mei werd Roatta, na zijn benoeming tot chef-staf, vervangen door generaal Alfredo Guzzoni. Guzzoni koos kolonel Emilio Faldella als zijn stafchef en prins Giovanni Moncada (later onthuld als een Britse spion) als zijn adjudant-kampioen.

Op 4 juni werd het decreet voor de militarisering van het Siciliaanse grondgebied gepubliceerd in de 'Gazzetta del Regno' en werden alle bevoegdheden overgedragen aan het Militaire Commando. De week daarop patrouilleerde Guzzoni langs de verdedigingswerken, keerde ontmoedigd terug en wees het Centrale Commando op de vele tekortkomingen.

Op 26 juni gingen de Duitse generaals Kesselring en von Senger naar Enna om Guzzoni te ontmoeten, die tevergeefs opriep tot Duitse versterkingen in het zuidoosten. In de ochtend van 10 juli om 01:09 kondigde Guzzoni de noodtoestand af op het eiland, maar hij werd al snel onderworpen aan de bevelen van de nieuwe Duitse bevelhebber, Hube.

De Britse generaal Montgomery gaf Leese's XXX Corps de opdracht om op te rukken langs rijksweg 124 Siracusana, door de Iblei bergen naar Enna, om te proberen de Duitse troepen aan de rechterkant te omsingelen en het belangrijke verkeersknooppunt te bezetten. In werkelijkheid liet generaal Patton Bradley's 2de legerkorps met de 45ste en 1ste Divisies oprukken in de richting van Enna.

Op 16 juli begon de Italiaanse terugtocht uit Enna. De Amerikaanse Generaal Terry Allen's 1ste Divisie arriveerde op de ochtend van 20 juli, iets voor de Britse troepen. In Enna slaagden de soldaten van de Regio Esercito (Koninklijk Leger), waarvan de meesten reservisten waren, die waren achtergelaten om kwetsbare gebieden te bewaken er niet in om de openbare orde te handhaven. De militaire magazijnen en depots van de "Provvida" en "Colombaia" werden aangevallen.

De verwarde actie van de burgers veroorzaakte ook de explosie van de 'Polveriera della Misericordia' (een buskruitfabriek), tussen Enna en Calascibetta. Guzzoni werd afgevoerd, gearresteerd en berecht als verrader door de RSI (Italiaanse Sociale Republiek), maar werd gered door de Duitse troepen.