Begin augustus 1943 trokken de Duitse troepen van de 'Hermann Göring' divisie zich terug uit Randazzo richting Messina. Op 10 augustus kampeerden ze in contrada Sciambro, op het platteland rond Castiglione.

Door een aanval (of volgens andere bronnen een diefstal) werd een represaille uitgelokt in Castigilione. Bij het krieken van de dag op 12 augustus stormde een vrachtwagen met 40 Duitse soldaten, geëscorteerd door een pantserwagen, de stad binnen en beschoten iedereen die ze zagen.

De Duitse soldaten gingen schreeuwend de huizen binnen, schopten de mensen er brutaal uit en sloegen hen met hun geweren. Een vrouw werd van het balkon gegooid en met gebroken benen op de stoep achtergelaten. Vervolgens gijzelden ze meer dan 200 mensen (waaronder kinderen en ouderen), sloten hen op in een doodlopende steeg in Via R. Margherita en sleepten hen vervolgens met geweld naar de plaats Cannizzu, waar ze in een schaapskooi werden gedreven.

Onderhandelingen voor hun vrijlating begonnen, bemiddeld door don Giosuè Russo, don Salvatore Savoca en zuster Anna Amelia Casini. De delegatie verkreeg onmiddellijk de vrijlating van burgemeester Ignazio Travagliante, de dokter en de apotheker. Op de ochtend van 14 augustus werden alle gijzelaars vrijgelaten met het bevel om de stad te evacueren. Ondertussen plunderden de Duitse troepen dieren, transportmiddelen en eerste levensbehoeften en verbrandden ze de huizen. In totaal werden 16 mensen, tussen 17 en 82 jaar oud, gedood en raakten er twintig ernstig gewond. Britse troepen arriveerden twee dagen later.

Op 14 oktober 1943 bracht de 'Corriere di Sicilia' het eerste nieuws over het bloedbad. Op 1 juni 1946 werd er een gedenkplaat op de muur van het stadhuis geplaatst.

In 1963 schreef de schrijver Leonardo Sciascia over het bloedbad en in 2002 kende de Italiaanse president Carlo Azeglio Ciampi de gemeente een bronzen medaille toe. Tussen 2012 en 2013 maakte onderzoek door Angelo Manita en Rosario Mangiameli het mogelijk om de feiten te reconstrueren.