De structuur van Plaszow werd gekenmerkt door de verdeling in verschillende functionele zones, waaronder barakken, fabrieken en gescheiden zones voor mannen en vrouwen. Het kamp was berucht vanwege de barre omstandigheden, waar duizenden gevangenen, voornamelijk Joden en Poolse arbeiders, te maken kregen met meedogenloze arbeid, onmenselijke behandeling en executies. De populatie van het kamp bereikte een hoogtepunt in 1944, toen meer dan 20.000 gevangenen extreme ontberingen en geweld moesten doorstaan.

De meeste kampbewakers waren Oekraïense hulptroepen van de politie, gekozen uit Sovjetsoldaten in Duitse krijgsgevangenkampen en opgeleid in het zogenaamde Trawniki (bewakers gerekruteerd in Oost-Europa) trainingskamp in Lublin.

Een opmerkelijk aspect van de geschiedenis van Plaszow is Oskar Schindler, een Duitse industrieel die zijn emaillefabriek naast het kamp vestigde. Schindler's inspanningen om zijn Joodse arbeiders te beschermen tegen de verschrikkingen van Plaszow en de uiteindelijke deportatie naar vernietigingskampen redde meer dan duizend levens, een verhaal dat beroemd is geworden in de film "Schindler's List".

Toen het einde van de Tweede Wereldoorlog naderde, begon de SS met de ontmanteling van Plaszow, waarbij gevangenen naar andere kampen werden overgeplaatst en geprobeerd werd om het bewijs van de begane wreedheden uit te wissen. De sluiting van het kamp werd gemarkeerd door de evacuatie van de overgebleven gevangenen naar Auschwitz, in overeenstemming met de pogingen van de nazi's om hun misdaden te verbergen.

Op de gedenkplaats is momenteel een openluchttentoonstelling te zien met negentien borden met archieffoto's, fragmenten van getuigenissen van gevangenen en korte historische verslagen. Er zijn ambitieuze plannen gestart om de site verder te ontwikkelen, waaronder een herinneringspad, twee permanente tentoonstellingen in een nieuw Memorial-gebouw en het historische Grey House. De bouwwerkzaamheden zijn aan de gang en het hele project zal naar verwachting in 2025 voltooid zijn.