In November 1944 trokken eenheden van de Amerikaanse 28e Infanteriedivisie op naar het strategisch belangrijke dorp Schmidt. Daarbij maakten ze gebruik van het zogenoemde Kall Trail, een smal en stijl pad door een dichtbegroeid woud tussen Vossenack en Schmidt. Na acht dagen strijd liep ‘de Slag om Schmidt’ uit op een nederlaag voor de Amerikanen. De uitgeputte troepen zagen zich gedwongen terug te vallen op hun stellingen in Vossenack. Bij de terugtocht vanuit Schmidt moesten de overlevenden de brug over de Kallbach oversteken op een moment dat de omliggende vallei al weer in Duitse handen was. Op 8 en 9 november wist een Duitse legerarts, Dr. Stüttgen, in de buurt van de brug een aantal gevechtspauzes te organiseren, waardoor gewonden aan beide kanten konden worden verpleegd. De effecten van deze gevechtspauzes waren beperkt vanwege de verwarde situatie, maar niettemin werden veel Amerikaanse soldaten gered door Duitse militaire artsen en verpleegkundigen. Na de oorlog werd Dr. Stüttgen voor deze daad van menselijkheid gehuldigd door de gouverneur van Pennsylvania. De gebeurtenissen bij de brug over de Kallbach zijn vereeuwigd op het schilderij ‘Een Tijd voor Genezing’ in het museum van de Amerikaanse National Guard in Waschington D.C. Een replica valt te bewonderen in het museum ‘Hürtgenwald 1944 und im Frieden’ in Vossenack. Op de huidige brug herinnert een beeldhouwwerk van Michael Pohlmann aan dit moment van menselijkheid te midden van de gruwelen van de oorlog: “Ik wilde geen heroïsch gedenkteken maken, niks theatraals, geen pathos. Ik wilde deze plek op een ingetogen wijze eren met een eenvoudig plastiek uit rotssteen gehouwen, een eerbetoon op de plek waar de ratio, en misschien toch ook wel de emotie, het mogelijk maakten om elkaar met menselijkheid tegemoet te treden”.