Nederland
Markeren
Deel
Route
De voorhoede van de Black Watch trekt Schijndel binnen, verdwaald in stofwolken veroorzaakt door de eigen artillerie. Opeens staan ze oog in oog met hun commandant. Hoe kan dat nou?
Rond middernacht op 22 oktober 1944 valt het 5/7e Bataljon Gordon Highlanders Wijbosch aan. Om 03.00 uur komt de melding dat de posities veilig zijn gesteld. Om 06.25 uur vertrekt het 5e Bataljon Black Watch onder leiding van luitenant-kolonel Bill Bradford samen met de Sherman tanks van het 144e RAC in de richting van Schijndel. Ze trekken achter een artilleriebeschieting aan. De A-compagnie weet om 07.30 uur de twee molens van de Pegstukken in te nemen. B-compagnie verovert de fabriek van Janssen-de Wit. Bij de A en B-compagnie vallen twee doden, helaas door eigen vuur. Ondertussen wordt Schijndel zelf intensief beschoten om eventuele Duitse weerstand te verzwakken. Door de rook en stof van de artilleriebeschieting raken de voorste compagnies de weg kwijt. Ze zijn iets te ver naar het zuiden opgerukt. Zodra de Britse artilleriebeschieting ophoudt en de rookwolken optrekken staat, tot hun stomme verbazing, ineens hun eigen commandant met zijn staf voor hen, bij de fabriek van Janssen-de Wit (nu afgebroken) op Plein 44. De simpele reden: Bradford heeft wel de juiste route genomen dwars door de ontploffende granaten heen.
Bill Bradford is een opmerkelijke officier. Tijdens de gevechten in mei, april en juni 1940 in Frankrijk wordt hij als officier van de 51st Highland Divisie door de Duitsers gevangengenomen in de buurt van St-Valery. Na negen dagen weet hij te ontsnappen en probeert over de Pyreneeën te fietsen. Hij wordt opnieuw gevangengenomen, nu door de Fransen, en gevangengezet in Vichy-Frankrijk. Ook daar weet hij weer te ontsnappen en verstopt zich op een boot en kwam aan in Algiers. In Algiers steelt hij een kleine boot om naar Gibraltar te zeilen, zonder enige ervaring. Enkele weken later is Bill Bradford weer terug in Engeland. Vanaf 1943 zal hij gaan werken voor de Generale Staf in London betreffende de planning voor D-Day in Normandië. Op 6 juni 1944 is hij verbindingsofficier voor de Amerikaanse generaal Omar Bradley. Na de bloedige landing op Omaha Beach, waar Bill Bradford ook aanwezig is met de Amerikanen, werkt hij tot 24 juli 1944 voor generaal Bradley. Daarna krijgt hij het bevel over het 5e Black Watch bij Caen tot aan het einde van de oorlog in Europa in 1945. Na de Tweede Wereldoorlog heeft hij het bevel over enkele andere Britse eenheden tot zijn pensionering in 1959. Daarna houdt Bill Bradford zich tot zijn overlijden in 1996 bezig met het beheren van zijn landgoed, Kincardine Castle in Kincardine.