Geallieerde en Duitse troepen voerden begin 1945 een reeks zware veldslagen in de zogenoemde Zak van Colmar. Van november 1944 tot februari 1945 was dit gebied, dat een wig vormde in de geallieerde linies, in Duitse handen. In de heuvels van Sigolsheim werd hevig gevochten. Vanaf de plek waar zich nu de begraafplaats en het monument bevinden – door Duitse troepen ‘de Bloedberg’ genoemd – kon het lager gelegen gebied goed worden overzien. De Duitsers moesten deze belangrijke positie uiteindelijk prijsgeven toen hun bevelhebber, majoor Vonalt, vluchtte. De meeste dorpjes aan de voet van de heuvels waren toen al verwoest. Generaal De Lattre en generaal Guillaume, voorzitter van de Association Rhin et Danube, kozen deze passende locatie voor de Nécropole nationale. Hier rusten de 1.601 doden van het Franse 1e Leger, verdeeld in 48 rijen over bijna 2 hectare: 792 moslims, 773 christenen en 19 joden. De weduwe van generaal De Lattre was aanwezig bij de inwijding op 2 mei 1965. Op het opschrift bij de ingang staat: Op deze hellingen van de Vogezen, op deze vlakte van de Elzas, in zware sneeuwval en lage temperaturen, behaalden soldaten uit Frankrijk, Afrika en de Verenigde Staten onder leiding van generaal De Lattre de Tassigny de overwinning na hevige gevechten tijdens de Slag om Colmar van 20 januari tot en met 9 februari. De Association Rhin et Danube heeft een monument laten bouwen ter ere van de Amerikaanse divisies die onder Frans bevel vochten om de Zak van Colmar te bevrijden. Dit monument, met uitzicht op de begraafplaats, werd op 13 mei 1995 ingewijd.