Op 2 oktober 1944 worden, als represaillemaatregel voor de aanslag van een verzetsgroep, 659 mannen opgepakt en weggevoerd naar Kamp Amersfoort. 601 van hen worden op transport gezet naar concentratiekamp Neuengamme. De vrouwen en hun kinderen moeten Putten die 2e oktober vóór vijf uur verlaten. Niet lang daarna staat een deel van Putten in lichterlaaie en zo’n honderd woningen worden in as gelegd. Velen gezinnen kunnen niet meer naar huis.

De dappere en standvastige Puttenaren helpen elkaar door barre tijden. Vanuit heel Nederland en zelfs buitenland komt de hulp op gang, overal worden inzamelingen gehouden. Op 18 april 1945 wordt Putten bevrijd door de Canadezen. Uiteindelijk keren slechts 48 mannen terug van wie er vijf alsnog overlijden. Op 1 oktober 1949 onthult koningin Juliana een monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de razzia. ‘De vrouw van Putten’, de weduwe met zakdoek kijkt in richting van de Oude Kerk waar vandaan de mannen werden afgevoerd.