Nederland
Markeren
Deel
Route
In de strijd om een bruggenhoofd op de hoek van het afwateringskanaal en de Noordervaart worden op 16 en 17 november 1944 geallieerde granaten afgevuurd op de Duitse stellingen. Ondanks regen, kou en slapeloosheid verzwakt, is de tegenstand van de Duitsers hevig. Tot overmaat van ramp beschieten Duitse troepen door miscommunicatie dan ook nog per ongeluk elkààr.
In de natte herfst van 1944 proberen de Duitsers in het Nederlands-Duitse grensgebied zoveel mogelijk om de opmars van de Geallieerden een halt toe te roepen. Vanuit hun posities ten westen van de Maas oefenen ze druk uit op het reeds bevrijde deel van Zuid Nederland. Maar er is geen kruit gewassen tegen de onophoudelijke opmars van verse troepen en materiaal van de Geallieerden.
De moraal van de Duitsers gaat in die natte koude schuttersputjes in het open veld steeds verder naar beneden. Sommigen overwegen zelfs om te deserteren. Maar de angst dat als represailles thuis vrouw en kinderen wat wordt aangedaan weerhoudt de meesten ervan.
Op 17 november 1944 proberen de Schotten van het 5de Cameron Highlanders bataljon een bruggenhoofd te slaan bij het afwateringskanaal bij Beringe. Dat gaat niet zonder slag of stoot. Aan beide zijden vallen doden en gewonden. Toch slagen de Camerons erin een brug te maken en de opmars kan verder.
Aan Duitse zijde heeft de jonge soldaat Theodor Kremer de taak om de doden en gewonden van het veld te dragen. In de zompige weilanden ploegt hij met een kruiwagen voort om zijn makkers te bergen of in veiligheid te brengen. Hij vraagt zich steeds meer af waar hij mee bezig is, ziet de zinloosheid in van deze strijd en besluit te deserteren.