Roermond is eind december 1944 frontstad geworden. De geallieerden hebben een deel van Zuid-Limburg bevrijd, maar hun opmars stokt. In Roermond is sinds enige tijd de Duitser Ulrich Matthaeas commandant van de militaire sector Roermond-Linne. Hij is bloedfanatiek. Heeft al op vele plaatsen in Europa en Rusland gestreden en carrière gemaakt binnen het Duitse leger. Inmiddels heeft hij de rang van majoor en is hij commandant van het eerste bataljon van het Fallschirmjäger Regiment 24 Hübner.
In de strijd tegen de geallieerden raakt hij ongetwijfeld gefrustreerd omdat hij zich steeds weer moet terugtrekken met zijn troepen. Hij beklaagt zich bij zijn superieuren erover dat er nog steeds weerbare mannen in Roermond rondlopen. Hij vreest dat deze mannen zijn troepen in de rug kunnen aanvallen. Hij wil daarom deze mannen, tussen 16 en 60 jaar, uit Roermond verwijderen. Op 15 december 1944 roept hij mannen in deze leeftijdscategorie op om zich te laten registreren voor 18 december, 17.00 uur. Overtreders zullen streng bestraft worden.

De mannen van Roermond en Maasniel weten dat dit wegvoering naar Duitsland en gedwongen tewerkstelling betekent. Natuurlijk onder beroerde of levensbedreigende omstandigheden. De registratieplicht wordt dan ook massaal genegeerd en vrijwel iedereen duikt onder. Er melden zich uiteindelijk slechts veertig man.
Majoor Matthaeas is woest. Als in de nacht van eerste op tweede Kerstdag 1944 elf ondergedoken mannen door verraad gevonden worden, stelt hij een afschrikwekkend voorbeeld. Op tweede Kerstdag stelt hij een militair tribunaal in en veroordeelt de mannen ter dood. Diezelfde avond wordt de stilte meermaals doorbroken door geweerschoten....