Het monument heeft de gestalte van een ruïne waarop de propeller van een bommenwerper is geplaatst. Deze Engelse bommenwerper werd boven Sevenum aangeschoten en moest een noodlanding maken. Dat gebeurde op donderdag 12 oktober 1944. Voor de ruïne is gebruik gemaakt van puin van de toren van de parochiekerk die Duitse troepen kort voor hun aftocht in de nacht van 21 op 22 november 1944 hadden opgeblazen. Beide oorlogsrestanten geven op symbolische wijze de boodschap van het gedenkteken weer: ‘Boven het puin, door de oorlog in ons dorp veroorzaakt, stijgen hoog de wieken der bevrijding, wél gebogen, niet gebroken.’ Het laatste is een verwijzing naar de propeller die bij het neerkomen niet brak, maar verboog. Op het granieten voetstuk is na de restauratie in 1970 een plaquette bevestigd met de namen van de 34 omgekomen inwoners van Sevenum.

Tijdens de bezettingsjaren kende Sevenum een naar verhouding omvangrijke en veelzijdige verzetsbeweging met een opvallend breed draagvlak onder de bevolking. Zo vonden er heel wat Joodse onderduikers een veilig toevluchtsoord dankzij de inzet van moedige inwoners als Piet Arts -Piet met de baard- en Eugenie Boutet. Ook andere vervolgden konden hier terecht. Helaas moesten sommigen hun verzetswerk met de dood bekopen. Anderen kwamen door oorlogsgeweld om het leven. Ook na de bevrijding vielen er nog slachtoffers door de ontploffing van achtergebleven oorlogstuig.

Hoewel Sevenum meerdere oorlogsmonumenten telt, vindt de jaarlijkse dodenherdenking op 4 mei plaats bij het Monument aan het Julianaplantsoen.