Over Andrej is helaas heel weinig bekend geworden. Hij vocht in het Sovjetleger als ‘krasnoarmeets’, Rode-Legersoldaat. Waar en wanneer hij is opgeroepen en krijgsgevangen is gemaakt, is onduidelijk. Brieven van het front heeft zijn familie nooit gekregen.

In elk geval kwam Andrej terecht in een krijgsgevangenenkamp in het westen van nazi-Duitsland, vermoedelijk Stalag VI K (326) en/of anders Stalag VI D of Stalag VI A. De Amerikanen troffen in die kampen in april 1945 tienduizenden uitgehongerde, sterk verzwakte krijgsgevangenen uit de Sovjet-Unie aan. Bevrijd betekende niet genezen: vele duizenden soldaten stierven nog aan tuberculose of andere ziektes. De meeste in Leusden begraven soldaten overleden als gevolg van tbc.

Verschillende krijgsgevangenen waren zo hongerig dat ze de omgeving plunderden. Anderen waren zo blij dat de oorlog eindelijk voorbij was dat ze uit vreugde alcohol dronken. Of om de ellende te vergeten die ze hadden meegemaakt. Of uit angst voor wat hen thuis nog te wachten stond bij een regime dat krijgsgevangenen als potentiële verraders beschouwde.

Hoe dan ook, ze stonden er niet bij stil dat hun lijf zo verzwakt was geraakt dat ze daarmee grote risico’s namen. Velen stierven aan “acuut alcoholisme”. Zo ook Andrej Michajlovitsj. Hij overleed eraan op 31 mei 1945 in Lippstadt.

De Amerikanen namen zijn stoffelijk overschot mee naar de Amerikaanse Militaire Begraafplaats in Margraten, waar hij op 4 juni 1945 om 13.00 uur werd begraven in vak GGG, rij 2, grafnummer 35.

Op 15 december 1947 werd hij opgegraven en op 22 december 1947 herbegraven op het Sovjet Ereveld op de grens van Leusden en Amersfoort. Zijn naam staat op de steen met nummer 743, zoals die werd genoteerd door de Amerikanen: Simachow, Andrej (Cимахов Андрей).

Zijn familie kreeg nooit te horen wat Andrej was overkomen. In december 2010 spoorde onderzoeker Remco Reiding zijn familie op. De zus van de soldaat, Klavdia, was in 1979 overleden in hetzelfde dorp waar Andrej geboren was. In de jaren zestig had zij nog tevergeefs navraag gedaan naar het lot van haar broer.

Alleen een nicht, Nina Andrejevna Zentsjova-Sjemytsjova, bleek nog in leven. Een foto van de soldaat is niet bewaard gebleven.

Link: www.sovjet-ereveld.nl