Een van de gevangenen, Stanislaw Szmajzner, beschreef hem in zijn memoires als volgt:

We hebben nooit zijn naam geleerd (...) we gaven hem meteen de bijnaam 'Trottel' wat idioot betekent. We deden dit omdat hij ons zo noemde. "Trottel", een zwaarlijvige man, bijna net zo rond als hij dik was, liep nog steeds heel lenig en zelfverzekerd. Hij was erg rood in zijn gezicht en hield ervan zijn autoriteit te tonen door niet veel te praten, zelfs niet met zijn officieren. Hij schreeuwde altijd naar ons en hield ervan om ons voortdurend bevelen te geven die tot op de laatste punt moesten worden opgevolgd.

Hij werd geboren in Ried, Oostenrijk. Hij sloot zich aan bij de NSDAP en SS nog voordat Oostenrijk zich bij het Derde Rijk aansloot. Toen de Anschluss plaatsvond, diende Reichleitner bij de Gestapo in Linz. In zijn vaderland sloot hij zich aan bij Operatie T4, waar hij werkte als staflid in het "euthanasiecentrum" op kasteel Hartheim. Tijdens zijn dienst daar ontmoette hij veel van het toekomstige personeel van kamp Sobibor.

In 1942 werd commandant Stangl overgeplaatst van Sobibor naar Treblinka en Reichleitner werd aangewezen als zijn vervanger. Eén van de eerste beslissingen die hij nam was de uitbreiding van de gaskamers, waarvoor hij persoonlijk instructies opstelde over hoe het werk eruit moest zien. De nieuwe commandant gaf ook opdracht om de lichamen van de eerder vermoorde mensen op te graven met een graafmachine en ze te verbranden. Tijdens zijn bewind stierven ongeveer 100.000 mensen in het kamp. Hij hield zelf toezicht op enkele van de executies. Eén daarvan was het doodschieten van een dozijn mensen als vergelding voor de ontsnapping van een groep gevangenen die in het kampbos werkten. Een overlevende gevangene van Sobibor, Moshe Bahir, herinnerde zich het volgende:

Toen op een keer een oudere man uit de transporten een SS-officier in elkaar sloeg, nam commandant Reichleitner hem apart en schoot hem ter plekke neer, voor de ogen van zijn familie en het hele konvooi mensen.

De nieuwe kampcommandant bezocht het kamp echter zelden. Vergeleken met andere commandanten hield Franz Reichleitner ook zelden persoonlijk toezicht op het ontvangen van transporten of het leiden van slachtoffers naar de gaskamers. Toen de opstand in Sobibor uitbrak, was hij niet in het kamp aanwezig omdat hij met verlof was. Later hield hij toezicht op de liquidatie van het kamp en het uitwissen van de sporen van de misdaden die er waren gepleegd. Net als veel andere leden van Operatie Reinhardt werd hij overgeplaatst naar de Balkan, in bezet Joegoslavië. De eenheid waarin hij diende was verantwoordelijk voor het liquideren van lokale Joden en het vechten tegen Italiaanse en Joegoslavische partizanen.

Franz Reichleitner werd gedood in Fiume (nu Rijeka) tijdens een schermutseling met partizanen. Hij werd begraven op een Duitse begraafplaats in Italië.