W nocy 11 listopada 1943 r. część 617 Dywizjonu Brytyjskich Królewskich Sił Powietrznych, która przybyła zbombardować wiadukt Anthéor, chybiła celu i zbombardowała Agay.

Alianckie Lancastery przewoziły na swoim pokładzie eksperymentalną bombę, która miała wstrząsnąć filarami wiaduktu poprzez rodzaj fali sejsmicznej, oddziałującej na jego fundamenty. Efekt eksplozji 2,4 tony materiału wybuchowego w przeliczeniu na jedną bombę był druzgocący. Była to najpotężniejsza z alianckich broni tego typu.

Mieszkańcy Agay zostali zaskoczeni w nocy, we śnie. Atak zebrał pokaźne żniwo w liczbach: 15 zabitych i 7 rannych, a okoliczny teren został doszczętnie zniszczony.

Dzisiaj okoliczna ulica o nazwie "rue du 11 novembre 1943" upamiętnia to przykre wydarzenie. Pozostawione przez starszych mieszkańców okolicy przejmujące świadectwa masakry robią wrażenie - są to przede wszystkim wspomnienia przerażającego hałasu, łuny płomieni spowodowanej wybuchem bomb i ofiar.

Zdając sobie sprawę z potencjału plaży jako miejsca lądowania, siły okupacyjne zbudowały potężny system obronny, aby przeciwdziałać jego przejęciu w ręce wroga. Uczynili to zamykając port stalową siecią przeciw okrętom podwodnym, minując zatokę, instalując dwie stacje radarowe dalekiego zasięgu, a także budując schrony, bunkry i blokady, aby pomieścić działa przeciwlotnicze. Ostatnim etapem prac było wyburzenie historycznego zamku Château d'Agay.

Zamek został zbudowany jeszcze pod rządami Richelieu w latach 1635-36 i był fortem używanym głównie do obrony prowansalskiego wybrzeża przed najazdami sił nieprzyjacielskich. W 1750 roku François de Giraud, lord Agay, zbudował na szczycie fortu zamek w kształcie gwiazdy, utrzymany w stylu Vaubana. To tutaj pisarz-pilot Antoine de Saint-Exupéry ożenił się w 1932 roku, zatrzymując się u swojej siostry i szwagra, Gabrielle i Pierre'a d'Agay.

Zamek został zniszczony przez wojska okupacyjne w maju 1944 roku z powodów czysto pragmatycznych - zasłaniał bowiem linie ognia niemieckiego pociągu pancernego jadącego wzdłuż wybrzeża.

Alianci, uznając, że plaża Agay (Camel Yellow Beach) będzie zbyt trudna do zdobycia drogą morską, zdecydowali się przejąć nad nią kontrolę drogą lądową - misja ta została wykonana przez 141. pułk piechoty USA.

Po zniszczeniu sieci i oczyszczeniu portu z min, plaża została wykorzystana do rozładunku. Dzięki pomocy mieszkańców, ciężarówki natychmiast wyruszyły, aby zaopatrzyć jednostki walczące w Saint-Raphaël i Fréjus, dojeżdżając do celu przez Gratadis.