Miejsce zajęte przez cmentarz ma bogatą przeszłość historyczną. Leży w pobliżu sławnego szlaku Kolonia-Boulogne, zbudowanego przez Rzymian i wykorzystywanego przez Cezara podczas kampanii na tych terenach. Z rzymskiej drogi korzystał również Karol Wielki, Karol V, Napoleon oraz Cesarz Wilhelm II. W maju 1940 r. legiony Hitlera posuwały się trasą starego, rzymskiego szlaku opanowując Niderlandy. We wrześniu 1944 r. oddziały niemieckie ponownie skorzystały z drogi wycofując się z krajów, które okupowały przez cztery lata. Wysoką cmentarną wieżę pamięci widać, zanim dojedzie się na miejsce. Cmentarz rozciąga się na 65,5 akrach. Od wejścia, staw odbijający wieżę wiedzie odwiedzających do „Portyku pamięci”. U podstawy wieży, zwrócony twarzą ku stawowi stoi posąg przedstawiający matkę płaczącą nad poległym synem. Na prawo i lewo stoją budynki dla odwiedzających i sala map zawierająca trzy duże, ryte mapy operacji z tekstami opisującymi działania wojskowe amerykańskich sił zbrojnych. Z obu stron portyku ciągną się „Tablice zaginionych” z wyrytymi na nich nazwiskami 1.722 żołnierzy. Rozetki zaznaczają nazwiska osób, które do tej pory zostały znalezione i zidentyfikowane. Wnętrze wieży mieści kaplicę. Oświetlenie w kaplicy oraz kandelabr w ołtarzu i misę na kwiaty sprezentowały władze Holandii i samorząd prowincji. Za wieżą ciągnie się część cmentarna, podzielona na 16 kwater, gdzie leży 8.301 poległych amerykańskich żołnierzy. Kamienie nagrobne tworzą linie długich łuków. Szeroka, obsadzona drzewami promenada prowadzi do masztu flagowego, wieńczącego grzbiet wzgórza.