​​Baterię tworzyły cztery 4,5-calowe działa morskie, które były obsługiwane przez 219 baterię 57 Pułku Przeciwlotniczego. Działa miały prędkość ponad 2500 stóp na sekundę i zasięg ponad 30 000 stóp.

​Bateria została połączona ze strefą wabienia „Q”, gdzie podświetlano specjalne konstrukcje, aby zmylone w ten sposób załogi Luftwaffe bombardowały obszar, który wyglądał jak Portsmouth, ale w rzeczywistości był otwartą przestrzenią. Miało to zmniejszyć wpływ na infrastrukturę wojskową i liczbę ofiar wśród ludności cywilnej.

​W nocy z 17 na 18 kwietnia 1941 r. przeprowadzony został niemiecki nalot na wyspę Hayling i Portsmouth. Bateria została trafiona, a w akcji zginęli strzelcy James Bardoe, James Collingborne, Arthur Farmer, Reginald Knight, James Powell i Leonard Ward. Żołnierzy tych upamiętnia mała tablica na pozostałościach jednej z platform strzeleckich.

​Dla zwiedzających dostępne są dwie platformy strzeleckie, a kolejna jest widoczna przez ogrodzenie na terenie prywatnego łowiska. Wciąż można zobaczyć tutaj kilka magazynów amunicji, a także schron przeciwlotniczy na wschodnim krańcu baterii. Budynek generatora zapewniającego zasilanie baterii znajduje się blisko drogi i prawdopodobnie został przebudowany po wojnie. Istniejące betonowe ścieżki to wszystko, co pozostało z miejsca, w którym niegdyś znajdowała się mesa dla sierżantów, budynek NAAFI, jadalnia oraz dwie sekcje baraków.