W poniedziałek 30 października 1945 r. w Wilhelmina Park odbyła się uroczysta ceremonia. Dzień wcześniej przyjechała duża wojskowa ciężarówka z platformą na której znajdował się niemiecki czołg Panther. Został on podarowany miastu przez polskich wyzwolicieli w podziękowaniu za przyjazne relacje między polskimi żołnierzami a Bredą.

W tym czasie 1 Polska Dywizja Pancerna znajdowała się w dolinie rzeki Ems (Niemcy). Wśród innych pojazdów na poligonie czołgowym w pobliżu Meppen (Niemcy) znaleźli niemiecki czołg typu Panther, który według niektórych ekspertów był najlepszym czołgiem II wojny światowej. Czołg był starym modelem i nosił numer taktyczny 534, więc najprawdopodobniej w pewnym momencie walczył na froncie. Żeby było jasne: nigdy przeciwko Polakom i nigdy w Bredzie ani w jej okolicach!

Podczas ceremonii w Bredzie czołg został przekazany burmistrzowi Van Slobbe przez dowódcę dywizji generała dywizji Klemensa Rudnickiego. Następnie odbyło się nabożeństwo i złożenie wieńców.

Niestety dość szybko pojawiły się pierwsze problemy związane z czołgiem, który został nazwany „trudnym trofeum wojennym”. Dyrektor ds. plantacji w Bredzie chciał przenieść czołg już w 1946 r., ale rada miejska nie zgodziła się na to. Zmieniło się to w 1949 r. wraz z postawieniem Pomnika Polski. Pomnik stanął na miejscu czołgu, naprzeciwko numeru 44. Pantera została przeniesiona do Seelig Barracks, ale to utrudniło jej podziwianie przez zarówno przez ludność jak i polskich weteranów. Ci ostatni poczuli się pokrzywdzeni i zaczęli skutecznie lobbować w administracji miejskiej. W 1952 r. czołg powrócił do Parku Wilhelminy i obecnie stoi na rogu z Paul Windhausenweg. W ten sposób unikalny (i obecnie cenny) fragment historii wojennej został zachowany dla potomnych.