Na początku sierpnia 1943 r. niemieckie oddziały dywizji "Hermann Göring" wycofywały się z Randazzo w kierunku Mesyny. 10 sierpnia rozbili oni obóz w contrada Sciambro, na wsi wokół Castiglione.

Z powodu ataku (lub, według innych źródeł, kradzieży) w Castigilione rozpoczął się odwet. O świcie 12 sierpnia ciężarówka z 40 niemieckimi żołnierzami eskortowanymi przez samochód opancerzony wjechała do miasta, strzelając do wszystkich w zasięgu wzroku.

Niemieccy żołnierze wchodzili do domów krzycząc, brutalnie wyrzucając ludzi i bijąc ich karabinami. Jedna kobieta została wyrzucona z balkonu i pozostawiona na chodniku ze złamanymi nogami. Następnie wzięli ponad 200 osób jako zakładników (w tym dzieci i osoby starsze), zamknęli ich w ślepej uliczce przy Via R. Margherita, a następnie zaciągnęli siłą do miejscowości Cannizzu, zaganiając ich do owczarni.

Rozpoczęły się negocjacjew sprawie ich uwolnienia, w których pośredniczyli don Giosuè Russo, don Salvatore Savoca i siostra Anna Amelia Casini. Delegacja natychmiast uzyskała uwolnienie burmistrza Ignazio Travagliante, lekarza i aptekarza. Rankiem 14 sierpnia wszyscy zakładnicy zostali uwolnieni, z rozkazem ewakuacji miasta. W międzyczasie siły niemieckie dokonały grabieży zwierząt, środków transportu i artykułów pierwszej potrzeby oraz spaliły domy. Łącznie zginęło 16 osób w wieku od 17 do 82 lat, a dwadzieścia zostało ciężko rannych. Oddziały brytyjskie przybyły dwa dni później.

14 października 1943 r. "Corriere di Sicilia " podał pierwszą wiadomość o masakrze. 1 czerwca 1946 r. na ścianie ratusza umieszczono tablicę pamiątkową.

W1963 r. pisarz Leonardo Sciascia napisał o masakrze, a w 2002 r. prezydent Włoch Carlo Azeglio Ciampi przyznał gminie brązowy medal. W latach 2012-2013 badania prowadzone przez Angelo Manitę i Rosario Mangiameli pozwoliły zrekonstruować fakty na temat tych wydarzeń.