Oddział belgijskiego SAS otrzymał rozkaz przemieszczenia się w kierunku morza przez Beertę i Finsterwolde. W pobliżu Beerty dogonił niemiecką straż tylną, która zajęła pozycje w pobliżu odizolowanego gospodarstwa. Ubezpieczani przez karabiny maszynowe na jeepach, Belgowie zaatakowali farmę, w następstwie czego niemieckie oddziały uciekły w chaosie.

Po południu belgijski dowódca udał się na pobliskie rozstaje dróg, aby wyznaczyć nowy kierunek natarcia. Nagle skrzyżowanie znalazło się pod ostrzałem bomb moździerzowych i granatów. Obawiając się, że pociski te są zwiastunem niemieckiego kontrataku, inny dowódca rozkazał pojazdom rozproszyć się i zorganizować obronę.

Mieszkańcy Beerty z napięciem czekali na to, co miało nadejść. Wiedzieli, że Winschoten zostało wyzwolone, ale tamtejszy skład benzyny został podpalony przez okupanta, co było wyraźnie widoczne dzięki łunie na niebie. Niestety, Beertę spotkał podobny los - szkoła Oosterschool, gdzie przechowywano dużo amunicji oraz kilka innych budynków zostało wysadzonych w powietrze.

W niedzielne popołudnie dwunastu niemieckich żołnierzy przejechało przez wioskę na rowerach, kierując się do Niemiec. Wkrótce potem do Beerty dotarły pierwsze belgijskie jeepy. Dyrektor szkoły Van Iddekinge nawiązał kontakt z belgijskimi wyzwolicielami i poinformował ich o Niemcach, którzy przejechali tuż przed nimi. Belgowie ostrożnie ruszyli naprzód. Po zaledwie 300 metrach doszło do wymiany ognia, w której zginęło kilku niemieckich żołnierzy, a siedmiu zostało wziętych do niewoli. W suchym rowie postawiono ich - z podniesionymi rękami - pod strażą. Trzech pozostałych uciekinierów zostało szybko schwytanych.

Wczesnym wieczorem do Beerty dotarły również polskie czołgi. Polski dowódca wydawał się niezadowolony, że Belgowie wciąż są w wiosce, dlatego postanowiono natychmiast ruszyć dalej na północ nową trasą.

Tej nocy wśród Polaków i Belgów broniących pozycji w pobliżu skrzyżowania w Finsterwolde panowało napięcie. Artyleria wroga była wciąż aktywna - zginęło przez nią dwóch belgijskich żołnierzy.

Utrzymanie Finsterwolde okazało się być trudnym przedsięwzięciem - ostatecznie zdecydowano się wycofać do Oostereinde, a w Finsterwolde pozostało tylko kilka posterunków.

Obecnie w Finsterwolde znajduje się niewielki pomnik, przypominający o poświęceniu belgijskich żołnierzy SAS.