Pierwsza faza projektu, Vogelsang ‘Ordensburg’, została zrealizowana w latach 1934 do 1936 na zalesionej grani górskiej powyżej zapory wodnej Urfttal. Obiekt miał być ośrodkiem szkoleniowym dla młodocianych członków Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Pracy (NSDAP). Określenie Ordensburg (zamek zakonu) wywodziło się z postrzeganej przez przywódców państwa potrzeby przyjmowania silnie przemawiających symboli z niemieckiej historii i nadawania im nowej interpretacji ideologicznej. Kompleks Vogelsang miał być rozumiany jako symbol kontroli państwa i partii nad naturą, toteż na wzgórzu, na którym jest posadowiony, z wielką pieczołowitością tworzono efekt reliefu. Stąd też kompleks w niczym nie przypomina średniowiecznego zamku na wzgórzu. Jest nowoczesnym, funkcjonalnym obiektem ze zbrojonego betonu, obłożonym naturalnym kamieniem; „baszta” była w rzeczywistości wieżą ciśnień. Szkolona tu młodzież nie należała do żadnego zakonu rozumianego jako średniowieczna wspólnota rycerska, ale była fanatycznymi zwolennikami systemu, chełpliwie i arogancko nazywającymi siebie junkers. Szkolenia w Vogelsang zakończyły się wraz z atakiem Wehrmachtu na Polskę w dniu 1 września 1939 r., kiedy to młodzież zaciągnęła się do służby czynnej na wojnie. Od 1946 r. do 2005 r. był to ośrodek ćwiczeń początkowo brytyjskich, a potem belgijskich sił zbrojnych. Dziś, Vogelsang IP jest międzynarodowym miejscem czynnej pamięci, gdzie obok przekazywania historycznych faktów z czasów nazizmu podnosi się kwestie, przekazuje przesłania i refleksje dotyczące naszego obecnego życia społecznego. Punktem centralnym jest pytanie: “Co ma Vogelsang wspólnego ze mną?”