Niemcy
Oznacz
Plan
Udostępnij
Trasa
Dachau był pierwszym z nazistowskich obozów koncentracyjnych zbudowanych w Niemczech, w marcu 1933 roku.
Miejsce Pamięci Obozu Koncentracyjnego Dachau, znajdujące się na terenie byłego obozu koncentracyjnego, jest przejmującym wspomnieniem okrucieństw popełnionych podczas Holokaustu. Założone w 1965 r. Miejsce Pamięci powstało z inicjatywy ocalałych więźniów, którzy utworzyli Comité International de Dachau, przy wsparciu finansowym rządu Bawarii.
Obóz koncentracyjny Dachau został założony 22 marca 1933 roku, kilka tygodni po tym, jak Adolf Hitler został mianowany kanclerzem Rzeszy. Początkowo był to obóz dla więźniów politycznych i służył jako prototyp dla wszystkich kolejnych obozów koncentracyjnych. Obóz funkcjonował również jako „szkoła przemocy” dla dowodzących nim esesmanów. W ciągu dwunastu lat istnienia w obozie i jego licznych filiach osadzono ponad 200 000 osób z całej Europy. 41 500 z tych więźniów zostało zamordowanych. 29 kwietnia 1945 roku amerykańskie wojska wyzwoliły ocalałych, kończąc tym samym przerażający rozdział w historii ludzkości.
Po wyzwoleniu tereny obozu były początkowo wykorzystywane do zakwaterowania byłych więźniów, którzy byli chorzy i nie mogli wrócić do swoich ojczyzn lub czekali na repatriację.
Od lipca 1945 r. do lata 1948 r. wojsko amerykańskie wykorzystywało były obóz SS i były obóz jeniecki do internowania funkcjonariuszy partii nazistowskiej i członków SS. Procesy sądowe w Dachau odbyły się na terenie byłego obozu SS, a w 489 procesach przed amerykańskimi sądami wojskowymi rozpatrzono 672 akty oskarżenia.W 1948 r. amerykańskie władze wojskowe zwróciły teren byłego obozu więźniarskiego krajowi związkowemu Bawarii. Miejsce Pamięci obejmuje kilka stałych wystaw. Główna wystawa, znajdująca się w dawnym budynku konserwacji, śledzi podróż więźniów od przybycia do wyzwolenia lub śmierci.
W dawnym obozowym więzieniu i „bunkrze” znajduje się wystawa szczegółowo opisująca jego historię i funkcję, z różnymi artefaktami i materiałami multimedialnymi. Wystawa w zrekonstruowanym baraku ilustruje warunki życia w różnych okresach. Wreszcie, dawne krematorium, „Barak X”, zapewnia wgląd w jego funkcję, z tablicami upamiętniającymi konkretne ofiary.