Na budowie zatrudniano miejscowych robotników, a także robotników przymusowych z Belgii i innych krajów. Chociaż w gazecie Evening Post 6 lutego 1942 r. został odnotowany jeden wypadek, można przyjąć, że dzięki dobrej reputacji wykonawcy tunel był stosunkowo bezpiecznym miejscem pracy. Nie można tego powiedzieć o innych tunelach wykopywanych w pobliżu, w tym H08 – obecnie znanym jako Jersey War Tunnels.

Duża ilość łupków wydobytych z tego tunelu oraz z innego tunelu po drugiej stronie La Route de L'Aleval spowodowała, że w dolinie St. Peter poniżej utworzyła się sterta urobku, wznosząca się na wysokość samej doliny. W maju 1944 r. do kompleksu przeniesiono amunicję, a do końca okupacji przechowywano jej w nim około 6 000 ton.

Podczas wyzwolenia armia brytyjska wykorzystywała tunel do składowania niemieckiego sprzętu, który był upychany wewnątrz i pieczętowany, a na początku lat 50. wydobyty przez handlarzy złomem.

Od tamtego czasu kompleks był wykorzystywany do przechowywania wypożyczanych samochodów i autokarów, jako strzelnica i do uprawy grzybów.

W niewielkiej odległości, w górnej części ulicy La Route de L’Aleval, po prawej stronie, znajdują się odlane z betonu charakterystyczne pozostałości urządzenia do kruszenia kamieni, służącego do przetwarzania skał na elementy do produkcji kruszywa budowlanego.