Przyjaciel i weteran Joe Mière wspominał, jak młody ukraiński robotnik przymusowy Piotr Bokatenko, który wcześniej uciekł z obozów pracy w Jersey, otrzymał schronienie w ich domu, gdzie dwie kobiety karmiły go i opiekowały się nim bardzo dobrze. Robiły to z wielkim ryzykiem dla siebie.

Suzanne i Lucy starały się wzbudzać niezadowolenie w niemieckich szeregach, skrycie wkładając materiały propagandowe w kieszenie mundurów, teczki lub zaparkowane samochody – twierdząc, że jest to robota „żołnierza bez nazwiska”.

Kobiety zostały zatrzymane w lipcu 1944 r. i skazane na śmierć. Alexander Coutanche, urzędnik sądowy Jersey wraz z francuskim konsulem złożyli apelację i ostatecznie zostały one zwolnione z więzienia na Jersey 8 maja 1945 r. Gdyby te wydarzenia miały miejsce przed D-Day, kiedy wyspy były odcięte od Francji, Lucy i Suzanne niewątpliwie zginęłyby w niemieckim więzieniu lub obozie.