Philippe Kieffer urodził się w 1899 r. w Port-en-Prince (Haiti). Bankier, żonaty, mający dzieci, porzucił życie na rodzimej wyspie wiosną 1939 r. Kiedy przyjechał do Francji, zgłosił się do armii nie mając żadnego doświadczenia wojskowego. Po klęsce w czerwcu 1940 r. odnalazł się w Londynie, gdzie oddał się sprawie wyzwolenia Francji [France Libre]. Został oficerem marynarki wojennej w dowództwie Wolnej Francji w Portsmouth, ale obowiązki administracyjne go nudziły. Rajd brytyjski na Wyspy Loften w marcu 1941r. stał się dlań impulsem. Kieffer nakłonił swych przełożonych oraz Brytyjczyków do utworzenia komando francuskiego. Do wiosny 1942r . zgromadził około dwudziestu mężczyzn, którzy przeszli szkolenie komandoskie w Szkocji. Rajd na Dieppe w sierpniu 1942 r. był dla jego ludzi chrztem bojowym. Następnie, zimą z 1943 na 1944 r. przyszła kolej na dalsze nocne rajdy, które dopełniły szkolenia oddziału przed lądowaniem w Normandii. Ranny podczas lądowania w dniu 6 czerwca, a następnie podczas ataku na Kasyno w Ouistreham, Kieffer został ewakuowany do Anglii w dniu 8 czerwca, ale miesiąc później powrócił i dowodził swym batalionem do końca kampanii normandzkiej. Brał też udział w desantach na Walcheren 1 listopada 1944 r. oraz w kampanii w Holandii. Zaproszony do tymczasowego zgromadzenia w roli konsultanta do spraw „France Combattante”, Kieffer zdał komendę w kwietniu 1945 r. Został zdemobilizowany w 1946 r., po czym z niewielkim powodzeniem próbował wejść na ścieżkę kariery politycznej w Normandii. Wyróżniony odznaczeniami Compagnon de la Liberation, Croix de Guerre oraz commandeur de la Legion d'honneur, w 1962 r. zachorował i zmarł. Spoczywa na cmentarzu Grandcamp-Maisy w departamencie Calvados.