Po lądowaniu w Normandii, wojska alianckie z powodzeniem posuwały się w kierunku Niemiec. Jesienią 1944 r. w końcu wkroczyły do samego centrum nazistowskich Niemiec. W okresie poprzedzającym bitwę o Akwizgran wielu żołnierzy obawiało się, że czekają ich ciężkie walki, ale początkowo opór okazał się niewielki. W Roetgen, które zostało osiągnięte 12 września 1944 r. i było pierwszym miejscem w Niemczech, do którego dotarły siły amerykańskie, niemieccy cywile powitali ich różami i kawą.

Bitwa o Akwizgran, oddalony o około 30 km, była bardzo znacząca, a niemiecka propaganda wojenna przedstawiała ją jako nieustępliwą walkę obronną o miasto. Od początku października wojska amerykańskie dokonywały pierwszych ataków na miasto. Chociaż priorytetem było dotarcie do Renu, miasto musiało zostać zdobyte. Walki trwały do 21 października 1944 roku. Przejęcie miasta przez wyzwolicieli było dość powolne, ponieważ siły niemieckie wielokrotnie stawiały zaciekły opór.

Niemieckim żołnierzom zabroniono poddania się wobec przewagi wroga, a w mieście doszło do ogromnych zniszczeń. Jednak to właśnie w tym pierwszym dużym mieście całej Rzeszy Niemieckiej zakończyła się narodowosocjalistyczna dyktatura i rozpoczął się okres okupacji.