Po lądowaniu na południowo-zachodnim i południowo-wschodnim wybrzeżu Sycylii w 1943 r., dowódcy wojskowi Osi postanowili skoncentrować swoje siły, aby utworzyć linię obronną między górami Nebrodi a Etną. Celem było powstrzymanie anglo-amerykańskiego pędu w kierunku Mesyny.

Linia San Fratello została utworzona w celu odparcia natarcia wojsk anglo-amerykańskich podczas operacji Husky. Znana była również jako linia Etny lub linia Hube (nazwana tak na cześć generała Hansa-Valentina Hube, który od połowy lipca dowodził wojskami niemieckimi na Sycylii). Linia ta przebiegała między miastami San Fratello, Cesarò, Troina, Adrano, Biancavilla i Acireale, zakreślając łuk między najlepiej bronionymi miastami na północno-wschodnim krańcu wyspy. Broniła go niemiecka 1 Dywizja Hermanna Göringa, 15 Dywizja Panzergrenadierów, 29 Dywizja Panzergrenadierów oraz włoskie dywizje Aosta i Livorno.

Niektóre z najkrwawszych bitew operacji Husky miały miejsce właśnie wzdłuż linii San Fratello. W Troinie, położonej na wzgórzu, niemieccy żołnierze z 15 Dywizji Panzergrenadierów i Dywizji Aosta barykadowali się od 1 do 5 sierpnia, odpierając amerykańskie ataki, które były również wspierane przez artylerię i lotnictwo. Intensywne amerykańskie bombardowania spowodowały znaczne zniszczenia w mieście Troina i ponad 100 ofiar cywilnych. Straty wśród walczących stron również były liczne: 15 Dywizja Panzergrenadierów straciła w Troinie ponad 1600 żołnierzy. W nocy z 5 na 6 sierpnia Niemcy wycofali się w kierunku Cesarò.

Na linii frontu Etny szczególnie ważne i krwawe bitwy miały miejsce w Centuripe i Adrano. W Centuripe, między 2 a 4 sierpnia, 78 Brytyjskiej Dywizji Piechoty wspieranej przez Alianckie Siły Powietrzne udało się zdobyć strategiczny punkt z rąk Dywizji Göring. Otworzyło to drogę do Adrano, gdzie wraz z 1 Kanadyjską Dywizją Piechoty stoczyli oni kolejną bitwę z Dywizją Göringa. Gmina Etna została wyzwolona 7 sierpnia 1943 roku.