​​Hans Scholl urodził się w 1918 roku w Ingersheim, małym miasteczku w Wirtembergii. Jego ojciec był tam burmistrzem, podobnie jak w późniejszym miejscu zamieszkania rodziny – w Forchtenberg. W 1932 roku jego rodzina przeniosła się do Ulm. Hans Scholl dołączył do Hitlerjugend w 1933 roku, gdy miał czternaście lat, mimo że jego ojciec był przeciwnikiem nazistowskiego reżimu. 

​Hans odpowiadał za grupę 160 chłopców. Po pewnym czasie uznał sztywne struktury Hitlerjugend za ograniczające i zaczął podążać za bardziej liberalnymi ideami zdelegalizowanego ruchu wolnej młodzieży (Bündische Jugend). Hans został zatrzymany podczas fali aresztowań skierowanych przeciwko tej grupie i został oskarżony o skłonności homoseksualne w kwietniu 1938 roku. Jego kara została odroczona z powodu ogólnej amnestii.  

​Zanim Hans Scholl mógł rozpocząć studia medyczne w Monachium w 1939 roku, musiał ukończyć Służbę Pracy Rzeszy (Reichsarbeitsdienst) i dwa lata służby w Wehrmachcie. 

​Jako student i żołnierz został przydzielony do 2. Kompanii Studenckiej, gdzie w czerwcu 1941 r. poznał Alexandra Schmorella. Wkrótce stali się bliskimi przyjaciółmi. Łączyły ich wspólne zainteresowania literackie i artystyczne, wspierali się też wzajemnie w krytycznym podejściu do narodowego socjalizmu. W czerwcu i lipcu 1942 r. Scholl i Schmorell opublikowali cztery “Ulotki Białej Róży” w nakładzie około 100 egzemplarzy każda.  

​Od połowy lipca do końca października 1942 r. Hans Scholl, Alexander Schmorell i inni przyjaciele służyli jako sanitariusze w Kompanii Studenckiej na froncie pod Moskwą. Wrażenie zbrodniczej wojny umocniło ich sprzeciw wobec nazistowskiego reżimu. Po powrocie do Monachium przekonali kolejnych przyjaciół do wsparcia ich działań w ruchu oporu. W styczniu i lutym 1943 r. grupa rozprowadziła piątą i szóstą ulotkę, wspieraną przez profesora Kurta Hubera i innych. Wyprodukowano kilka tysięcy egzemplarzy, które rozprowadzono w największych niemieckich miastach. 

​Hans Scholl, Alexander Schmorell oraz ich przyjaciel Willi Graf napisali również wyraźnie widoczne hasła na fasadach w Monachium i przy głównym wejściu na uniwersytet: “Precz z Hitlerem”, “Hitler masowy morderca” i “Wolność”.  

​Po tym, jak Hans i jego siostra Sophie Scholl rozprowadzili szóstą ulotkę na Uniwersytecie Monachijskim 18 lutego 1943 r., zostali aresztowani. Po zaledwie czterech dniach Sąd Ludowy (Volksgerichtshof) skazał ich na śmierć, a podobny los spotkał ich przyjaciela Christopha Probsta. Tego samego popołudnia zostali ścięci w więzieniu Monachium-Stadelheim.