Zenon Malik urodził się w Krakowie 18 sierpnia 1920 roku. Był kadetem lwowskiego Korpusu Kadetów nr 1 im. J. Piłsudskiego. Brał udział w kampanii obronnej 1939 r. jako łącznik w 20 Pułku Piechoty polskiej armii. 

Do konspiracji wstąpił zaraz po rozpoczęciu okupacji w 1939 roku. Brał udział w kursie podoficerskim. Służył w dywersji i sabotażu.  

Zenon Malik został zmuszony do wstąpienia do niemieckiego Baudienstu (służby budowlanej) w 1941 roku. Następnie został przeniesiony do pracy w Szpitalu Wojskowym przy ulicy Kopernika, a w 1943 roku w Instytucie Bakteriologicznym przy ulicy Czystej. Zenon Malik pracował jako karmiciel wszy oraz sprzątacz. Wszy były wykorzystywane do badań nad szczepionkami przeciw tyfusowi. Prace te pozwalały mu na zbieranie informacji wywiadowczych.   

Zenon Malik znał język niemiecki i rozmawiał z żołnierzami Wehrmachtu o sytuacji na froncie wschodnim. Udało mu się zdobyć ich zaufanie i zaprzyjaźnić się z nimi, co pozwoliło mu uzyskać wiele cennych informacji o sytuacji niemieckiej armii na froncie.  

Otrzymał informację, że siły niemieckie są na jego tropie i musiał uciekać z Krakowa w 1944 roku. Resztę wojny spędził ukrywając się w Brzesku.   

Po wojnie Zenon Malik był prześladowany przez reżim komunistyczny. Po 1990 r. był wśród założycieli związków kombatanckich. 

Zenon Malik został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Armii Krajowej i Medalem Armii. Zmarł 3 kwietnia 2018 r.