Mieczysław Słaby urodził się 9 grudnia 1905 r. w Przemyślu. W 1933 r. ukończył Wydział Lekarski na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W dniu 4 sierpnia 1939 r. dostał przeniesienie do Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte. Podczas wrześniowego ataku w 1939 r. niemiecki ostrzał artyleryjski zniszczył niemal cały sprzęt lazaretu garnizonowego. Słaby zmuszony był sięgać po najbardziej prymitywne i improwizowane metody opatrywania ran. Na przykład, operację zszycia porwanych mięśni na por. Pająku przeprowadził bez znieczulenia posługując się zwykłymi nożyczkami do paznokci. Mimo katastroficznych warunków higienicznych w suterenie koszar, wszyscy ranni przeżyli aż do kapitulacji. Po kapitulacji kapitan Słaby znalazł się w Stalagu IA (obozie jenieckim) w Klien Dexen w pobliżu Königsberga (dziś Obwód Kaliningradzki), gdzie pełnił funkcję lekarza obozowego. Opiekował się licznymi jeńcami i przymusowymi robotnikami ratując życie wielu osobom. Po wojnie Słaby dostał przydział do Wojsk Ochrony Pogranicza, gdzie otrzymał awans do stopnia majora. W 1947 r. został podstępnie aresztowany, fałszywie oskarżony o szpiegostwo i osadzony w krakowskim więzieniu na Montelupich. Najprawdopodobniej poddany torturom, rozchorował się poważnie i zmarł. Został pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie. Słaby został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.