Juan Pujol Garcia urodził się w 1912 r. w rodzinie liberałów, toteż z niechęcią wziął udział w wojnie domowej w Hiszpanii w 1936 r. Nabrawszy nienawiści dla reżimu zarówno komunistycznego, jak i faszystowskiego Pujol był zdecydowany zrobić coś dla „dobra ludzkości” podczas II wojny światowej. Brytyjskie agencje wywiadowcze nie zaakceptowały go jednak, wobec czego Pujol nawiązał kontakt z Niemcami i został zrekrutowany jako agent niemiecki. Zadaniem Pujola było udać się do Wlk. Brytanii i tam pozyskiwać dalszych agentów. Zamiast tego, Pujol pojechał do Lizbony, gdzie stworzył sieć wyimaginowanych agentów posługując się różnymi publicznie dostępnymi źródłami, na przykład Niebieskim Przewodnikiem po Wielkiej Brytanii czy czasopismem, które wyszperał w lokalnej bibliotece. W 1942 r. Pujol ponownie nawiązał kontakt z brytyjskimi służbami wywiadowczymi. Tym razem został zaproszony do Londynu, gdzie nadano mu kryptonim Garbo. W 1944 r., aby utrzymać swą wiarygodność, Pujol przesłał Niemcom pomniejsze, choć zgodne z prawdą informacje o planowanej inwazji przez Normandię. Następnie, Pujol i jego “pozostali” agenci zaczęli donosić, że plany te nie są niczym więcej, niż zasłoną dymną, a główny atak ma nastąpić poprzez Calais, jak przypuszczał Hitler. To wprowadzenie w błąd miało zasadnicze znaczenie dla powodzenia inwazji w Normandii. W listopadzie 1944 r. Pujol został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego za zasługi.