Chantal Nobécourt urodziła się 30 stycznia 1925 roku w Rouen. W 1942 roku przeprowadziła się wraz z rodziną do Caen; jej ojciec, weteran I wojny światowej, został redaktorem „Journal de Normandie”, gazety podlegającej ścisłej niemieckiej kontroli. W 1943 roku Chantal dołączyła do Czerwonego Krzyża. Wieczorem 5 czerwca 1944 roku Chantal uslyszała alianckie bombardowanie Normandii i zorientowała się, że trwa atak. Tej nocy jej rodzina schroniła się w piwnicy własnego domu. Tuż po lądowaniu w Normandii Chantal zaczęła pomagać uchodźcom w kościele Saint-Etienne. Aby zagwarantować, że dzieci są otaczane odpowiednią opieką, założyła w Malherbe High School ośrodek dla maluchów. 9 lipca w Caen, nadal częściowo okupowanym przez Niemców, pojawili sie pierwsi Kanadyjczycy. Chantal pomagała lokalnym siłom oporu we wciągnieciu trójbarwnej flagi na Place Monseigneur des Hameaux. Kiedy jednak Kanadyjczycy ogłosili kolejny ciężki atak, uczestniczyła w ewakuacji wszystkich uchodźców do Bayeux. Po wyzwoleniu Caen Chantal pracowała jako wolontariuszka dla National Mutual Aid i uczestniczyła w dystrybucji odzieży zimą 1944-1945. Po wojnie Chantal Rivière-Nobécourt, która spędziła swoje lata dojrzewania i wczesnej dorosłości wsród ruin Caen, piastowała w latach 1977-1989 w Caen urząd zastępcy burmistrza ds. kulturalnych.