Flota licząca ponad 6900 statków była potrzebna do wylądowania sił szturmowych liczących ponad 156000 ludzi na pięciu plażach, które otrzymały nazwy kodowe (od zachodu do wschodu) Utah i Omaha (amerykańskie), Gold (brytyjskie), Juno (kanadyjskie) i Sword (brytyjskie). Rozmieszczono także około 24000 wojsk powietrznodesantowych w celu przejęcia kontroli nad punktami strategicznymi i uniemożliwienia niemieckich ataków na flanki sił szturmowych na lądzie.

Pomimo złych warunków pogodowych i zaciętego oporu jednostek niemieckich operacje zakończyły się sukcesem. Wieczorem 6 czerwca 1944 roku alianci zdobyli przyczółek na wszystkich pięciu plażach. Niemieccy obrońcy nie byli pewni, jak zareagować. D-Day był głównie wysiłkiem anglo-amerykańskim: Większość żołnierzy stanowili Brytyjczycy, Amerykanie i Kanadyjczycy, ale na ziemi, morzu i w powietrzu uczestniczyło aż 17 państw alianckich. Lądowanie 6 czerwca 1944 roku weszło do historii pod legendarną już nazwą D-Day.